با پیشرفت فناوری اطلاعات نیاز به انجام کارهای محاسباتی در همه جا و همه زمان به وجود آمده است . همچنین نیاز به این است که افراد بتوانند کارهای محاسباتی سنگین خود را بدون داشتن سخت افزارها و نرم افزارهای گران قیمت انجام دهند که محاسبات ابری آخرین پاسخ فناوری به این نیازها بوده است. انجمن موسسه ملي فن آوري استانداردها^[1], رایانش ابری را اینگونه تعریف می‌کند:

«رایانش ابری مدلی است برای فراهم كردن دسترسی آسان بر اساس تقاضای كاربر از طريق شبكه به مجموعه‌ای از منابع رایانشی قابل تغيير و پیکربندی (مثل: شبکه‌ها، سرورها، فضای ذخیره‌سازی، برنامه‌های کاربردی و سرویس‌ها) که اين دسترسي بتواند با کمترین نياز به مديريت منابع و یا نیاز به دخالت مستقيم فراهم‌کننده سرویس‏ به سرعت فراهم شده یا آزاد (رها) گردد.»رایانش ابری بسته به نوع توزیع منابع از سه لایه زیرساخت به عنوان سرویس^[2]،  پلتفرم به عنوان سرویس^[3] و نرم افزارکاربردی به عنوان سرویس^[4] تشکیل شده است .

مدلهاي پياده سازي ابر عبارت از ابرهای عمومی‏، ابرهای خصوصی‏، ابرهای انجمنی وابرهای ترکیبی می باشد. ویژگی‌های‏کلیدی محاسبات ابري  پشتیبانی قوی از تکنولوژی مجازی سازی نابستگی به دستگاه‏ و ‏مکان، عرضه هنگام تقاضا، مقياس پذيري، چندمستاجري و نگهداري و دسترسي به شبكه گسترده (اينترنت)می باشد .در محاسبات ابری استفاده مناسب و بهینه از منابعی همچون حافظه و پردازشگر یک چالش مهم است از این رو، چگونگی زمانبندی وظایف مسئله‌ای مهم محسوب می‌شود که تأثیر زیادی در عملکرد فراهم‌کنندگان سرویس ابر دارد. زمانبندی، انتخاب بهترین منبع مناسب با هدف انتشار بار در پردازنده‌ها و حداکثر بهره‌وری از منابع است. درحالی‌که باید زمان پاسخ و تکمیل هر وظیفه و همچنین هزینه سرویس را حداقل نماید. اهداف این مقاله تمرکز روی الگوریتم های متعدد زمانبندی در ابر می­باشد. در  بخش2 به معرفی الگوریتم های زمانبندی پرداخته شده است و فاکتورهای زمانبندی در الگوریتم­ها در یک جدول مقایسه شده است و بخش 3 نتیجه­گیری و پیشنهاد کارهای آتی است.

[1]NIST

[2]Infrastructure as a service

[3]Platform as a service

[4]Software as a service